SABIR DA YORULUR BAZEN

Tüm kalabalığın içinde yalnızları yaşıyor insan. Sebebini bilmiyorum ama bazen ben de yalnızları yaşıyorum. Bunca ses uzak geliyor. Bunca kalabalık arasında yalnız kalıyorum. Bunun adı anlaşılamamak sanırım.

Yorulmaya haddim var mı? Bilmiyorum ama yoruldum. İnsanlara bir şeyleri anlatmaya çalışmaktan yoruldum. Sonucu kişiye bağlı olan tartışmalardan yoruldum. Bazı insanların emek vermeden ulaştıkları noktaya gelmek için onlardan daha fazla çalışmaktan yoruldum. Yorulduğum zaman dinlenmek için kendimi geri çektiğimde meydanı boş bulan akbabalardan yoruldum. O kadar çabama rağmen geçmişten gelen önyargıların kırılmamasına defalarca şahit olmaktan yoruldum. Herkes bencilce hayatını yaşarken kendi hayatımdan fedakârlık edip onlara yardımcı olmaya çalışırken küçük bir yardıma ihtiyacım olduğunda yüz çevirmelerinden yoruldum. Ama hak ettiğine inanıyorsan insanlara bir şans vermelisin. İşte o zaman sabır da yorulur orada öylece kalırsın. Biliyorum ki yorulmadan olmaz.

Ama ne kadar yorulursam yorulayım savaşmaktan asla vazgeçmeyeceğim. Ve bu hikâyenin sonunda kazanan taraf ben olacağım. Çünkü biliyorum ki verdiğim bunca emeğin karşılığını elbette alacağım ve o zaman bütün yorgunluklarım geçecek.

Bazen söylenecek tüm sözler biter işte o zaman şarkılar konuşur. Bırak insanlar kalbini kırsın, heveslerini alsınlar sen doğru bildiğin yoldan dönme.

Paylaş: